Article Image

Jak poprawić skuteczność w opiece onkologicznej: wymiary, metody i obszary oceny

Celem artykułu było uzyskanie kompleksowego przeglądu obszarów i wymiarów efektywności opieki onkologicznej oraz ustalenie wskaźników, metod, perspektyw i obszarów oceny, aby wypracować i przedstawić zalecenia dotyczące poprawy wydajności i pomiaru korzyści w opiece nad chorymi na raka. Przeprowadzono dwufazowy projekt, w którym w pierwszej kolejności dokonano kompleksowego przeglądu literatury. Badania opublikowane w latach 2000-2021 zostały włączone, jeśli opisywały doświadczenia i przypadki skuteczności w opiece onkologicznej lub metody oceny skuteczności. Wyniki przeglądu literatury zostały następnie omówione podczas dwóch rund konsultacji online z panelem 15 ekspertów zewnętrznych, zaproszonych do przedstawienia spostrzeżeń i uwag do zaleceń. Wyniki: 46 prac spełniło kryteria włączenia. Na podstawie zakwalifikowanych dokumentów zidentyfikowano sześć obszarów kluczowych do osiągnięcia przyrostu efektywności całej ścieżki opieki, a dla każdego obszaru skategoryzowano metody i wyniki stosowane do pomiaru wzrostu wydajności. Była to pierwsza próba usystematyzowania rozproszonej literatury na temat poprawy skuteczności w opiece onkologicznej i zidentyfikowania kluczowych obszarów do poprawy. Autorzy ustalili, że istnieje wiele możliwości poprawy skuteczności opieki onkologicznej. Zdefiniowano siedem zaleceń dotyczących poprawy wydajności opieki nad chorymi onkologicznie w całej ścieżce opieki oraz w jaki sposób poprawić pomiar przyrostu wydajności.

 

Autorzy publikacji podkreślają, że efektywność dotyczy relacji między nakładami zasobów, a produktami pośrednimi lub końcowymi wynikami zdrowotnymi. Pomimo tego, że ta definicja efektywności jest stosunkowo prosta, wprowadzenie tego pojęcia w życie może okazać się złożone. Efektywności nie można łatwo uznać za synonim ograniczania kosztów i cel sam w sobie, ale za środek do dostarczenia tego, co najważniejsze dla pacjentów i całego społeczeństwa. Rzeczywiście, koszt alternatywny nieefektywnej alokacji jest mierzony w wcześniejszych wynikach zdrowotnych. Dlatego efektywność w opiece zdrowotnej jest kluczowa. Jak zatem osiągnąć ten cel? Należy podjąć próbę poprawy zarówno wydajności alokacyjnej, jak i technicznej. Są to dwie wspólne miary stosowane w ekonomii, a także w tym artykule, w celu zbadania, czy właściwa kombinacja usług zdrowotnych jest finansowana lub świadczona, tak aby na dowolnym poziomie całkowitych wydatków zmaksymalizować wyniki zdrowotne; oraz zbadanie, w jaki sposób zmaksymalizować wyniki, biorąc pod uwagę istniejący poziom nakładów (efektywność techniczna).

Poprawa wydajności opieki zdrowotnej jest również złożona, ponieważ w systemach opieki zdrowotnej istnieje pozornie nieskończony zestaw powiązanych ze sobą procesów, które można niezależnie ocenić i uznać za skuteczne lub nieefektywne. Tam, gdzie istnieją szacunki dla krajów OECD, sugerują one, że około 20 % wydatków na opiekę zdrowotną jest obecnie marnowanych na nieskuteczne lub nieefektywne interwencje. Przykłady nieefektywności można wykryć na wszystkich poziomach: na poziomie systemu, dostawcy i pacjenta. Wszystkie te niewydolności mogą prowadzić do znacznych kosztów, których można uniknąć, dla systemów opieki zdrowotnej, dla pacjentów i dla społeczeństwa jako całości, a także do złych wyników zdrowotnych pod względem przedwczesnej śmiertelności i obniżonej jakości życia. Jest to również istotne w przypadku chorób nowotworowych. W rzeczywistości rak jest drugą główną przyczyną zgonów w krajach europejskich, odpowiadając za 26 % wszystkich zgonów w 2017 r oraz dużym i rosnącym składnikiem całkowitych wydatków na opiekę zdrowotną. Opieka onkologiczna odpowiada za 5–7 % kosztów opieki zdrowotnej w Europie, osiągając w 2018 r. około 103 mld EUR rocznie, co oznacza wzrost do 199 mld EUR, jeśli weźmie się pod uwagę również koszty poniesione poza systemem opieki zdrowotnej. Koszty te są zgodne z szacunkami całkowitych kosztów chorób sercowo-naczyniowych w UE-28, które wyniosły 210 mld EUR w 2015 r. Oczekuje się jednak, że koszty leczenia nowotworów wzrosną szybciej niż w innych obszarach opieki zdrowotnej, napędzane nie tylko starzeniem się populacji, rosnącą częstością występowania, a także lepszym przeżyciem, innowacjami w leczeniu,  ale także brakiem odpowiednich badań klinicznych i zdrowotnych oraz zintegrowanych badań ekonomicznych w dziedzinie zdrowia, które mogłyby zdefiniować najbardziej efektywny sposób dostarczania  oraz poprawa świadczenia opieki opartej na dowodach. Ponadto, badania zaczynają pokazywać, w jaki sposób opóźnione diagnozowanie i leczenie chorób nowotworowych z powodu pandemii Covid-19 może zwiększyć liczbę zgonów z powodu raka, obciążenie rakiem, a co za tym idzie, koszty dotyczące chorób onkologicznych.

The expectation, however, is that cancer costs are expected to rise faster than other related areas of healthcare [7], driven not only by an aging population, increasing incidence, as well as better survivorship, treatment innovations, and overutilization, but also by the lack of suitable clinical and health-service research, and integrated health economic studies, that might define the most efficient way to deliver, and improve delivery, of evidence-based care.

Biorąc pod uwagę, że środki alokowane na opiekę zdrowotną nie są nieograniczone, zmniejszenie nieefektywności zapewnia bezpłatne zasoby, które można przeznaczyć na zaspokojenie rosnących potrzeb pacjentów i zapewnienie lepszej opieki. Istnieje wiele sposobów na poprawę skuteczności w opiece nad chorymi na raka. Autorzy publikacji powołują się w swoim projekcie na  duże międzynarodowe badanie przeprowadzone przez inicjatywę All.Can. We wspomnianym badaniu zidentyfikowano cztery priorytetowe obszary poprawy wydajności z perspektywy pacjenta, a mianowicie:

  • zapewnienie szybkiej, dokładnej i odpowiednio dostarczonej diagnozy;
  • poprawa wymiany informacji, wsparcia i wspólnego podejmowania decyzji;
  • urzeczywistnienie zintegrowanej opieki wielozawodowej dla wszystkich pacjentów;
  • zajęcie się finansowymi skutkami raka

Zidentyfikowano sześć obszarów do osiągnięcia wzrostu wydajności w całej ścieżce opieki, które zostały sklasyfikowane w następujący sposób:

  1. Zarządzanie procesami: obejmuje to wszystkie narzędzia i zasoby, które koncentrują się na ścieżce pacjenta. Jego celem jest analiza, definiowanie, optymalizacja i monitorowanie procesów opieki w celu zidentyfikowania i wyeliminowania kroków nietworzących wartości dodanej w ścieżce pacjenta, w celu poprawy wydajności współzależnych procesów. Zmiana przeprojektowania procesu rozpoczyna się od zdefiniowania zintegrowanych ścieżek opieki (ICP), protokołów, wykorzystania narzędzi do zarządzania operacjami, lean management, rozwiązań pakietowych i narzędzi do zarządzania ryzykiem.
  2. Zintegrowane świadczenie usług (ISD): obejmuje to modele opieki, takie jak Zintegrowana Jednostka Praktyki (IPU) lub Centrum lub Jednostka wokół konkretnej potrzeby lub stanu zdrowia. Przykłady obejmują utworzenie modelu punktu kompleksowej obsługi, wielospecjalistycznej kliniki, jednostki specjalistycznej lub linii usług klinicznych. W dużej mierze charakterystycznym elementem doświadczeń zawartych w tym obszarze jest to, że opieka jest oferowana w określonych placówkach z ujednoliconym harmonogramem, z dedykowanym, multidyscyplinarnym i profesjonalnym zespołem.
  3. Zarządzanie zasobami ludzkimi (HRM): obejmuje to współpracę między pracownikami służby zdrowia (tj. Multidyscyplinarny zespół), a przeprojektowaniem siły roboczej (zmiana kombinacji umiejętności) w celu bardziej efektywnego i wydajnego wykorzystania zasobów.
  4. Analiza danych: obejmuje gromadzenie danych, wykorzystanie danych (np. dużych zbiorów danych i danych rzeczywistych), sztuczną inteligencję (AI), uczenie maszynowe, skomputeryzowane wspomaganie decyzji i narzędzia stratyfikacji w celu wspierania podejmowania decyzji i wyciągania wniosków.
  5. Technologie informacyjno-komunikacyjne (ICT): obszar ten obejmuje rolę ICT i technologii (np. aplikacji, e-zdrowia, konsultacji online), które mają potencjał, aby wpłynąć na koszty świadczenia usług przy jednoczesnej poprawie wyników zdrowotnych.
  6. Finansowanie: obejmuje to systemy zwrotu kosztów oparte na wartości (a mianowicie płatności odcinkowe, płatności wiązane, płatności za wyniki, wynagrodzenie za koordynację) oraz strategie nagradzania dostawców za poprawę koordynacji, jakości i skuteczności opieki.

 

Jak podają autorzy publikacji, według ich wiedzy, przeprowadzony projekt jest pierwszą próbą usystematyzowania rozproszonej literatury na temat tego, jak poprawić efektywność opieki onkologicznej, zidentyfikować kluczowe obszary dla poprawy wydajności, zapewnić zalecenia systemowe dotyczące poprawy wydajności w zakresie opieki nad chorymi na raka w całej ścieżce opieki, a także w jaki sposób poprawić pomiar przyrostu wydajności.

Artykuł dostępny do pobrania w wersji oryginalnej w języku angielskim pod linkiem: -> KLIKNIJ ABY POBRAĆ